Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο
ΟΣΦΥΟΠΥΕΛΙΚΟΣ ΡΥΘΜΟΣ
Ο οσφυο-πυελικός ρυθμός αφορά σε ένα ειδικό, οργανωμένο πρότυπο κίνησης που xαρακτηρίζεται από το συντονισμό της περιοχής της οσφύος και των ισχίων που συνδέονται με τη λεκάνη κατά την κίνηση κάμψης-έκτασης της σπονδυλικής στήλης (ΣΣ),1-3 όπου παρατηρείται πρόσθια και οπίσθια κλίση της λεκάνης.4 Πρόκειται, δηλαδή για την αρμονική συνεργασία κορμού, πυέλου και ισχίων που αποτελούν ένα ευέλικτο, δυναμικό σύνολο που προσαρμόζεται στις όποιες απαιτήσεις για στάση, βάδιση και επιβίωση γενικότερα.5

Η πυελική ζώνη συνδέει το σκελετό του κορμού με τα ισχία. Αποτελείται από δύο ανώνυμα οστά που συντάσσονται εμπρός με την ηβική σύμφυση και πίσω με τη σπονδυλική στήλη, με την παρεμβολή του ιερού οστού με τις ιερολαγόνιες αρθρώσεις.6 Η συσχέτιση της πυέλου και της οσφυϊκής μοίρας βασίζεται στο ότι, η οσφυϊκή μοίρα της ΣΣ εδράζεται στο ιερό οστό. Τα ισχία υποβαστάζουν τη λεκάνη και δέχονται αθροιστικά όλες τις ροπές που τους διοχετεύονται από το ιερό οστό. Κάθε διαταραχή στη σχέση ισχίων-ιερού οστού αλλάζει τη σχέση με τη ΣΣ. Επομένως, λόγω της τοπογραφικής της θέσης, η λεκάνη βρίσκεται σε στενή λειτουργική σχέση με τη ΣΣ και τις αρθρώσεις των ισχίων.7 Έτσι κάθε κίνηση που παρουσιάζεται στην άρθρωση του ισχίου, επηρεάζει και επηρεάζεται από τις κινήσεις της λεκάνης, η οποία επηρεάζει και επηρεάζεται από τις κινήσεις της ΣΣ.8
Κατά την κάμψη του κορμού από την όρθια στάση, παρατηρείται μια συνδυασμένη κίνηση της ΟΜΣΣ, της πυέλου και των ισχίων με ενεργοποίηση των μυών που προσφύονται στις περιοχές αυτές. Ο κορμός αρχίζει να κάμπτεται με τη έλξη της βαρύτητας και για τις πρώτες περίπου 45ο κάμψης του κορμού, οι εκτείνοντες μύες της ΣΣ ενεργοποιούνται, προκειμένου να διατηρηθεί η ισορροπία του σώματος. Η λεκάνη παρουσιάζει πρόσθια κλίση και τα ισχία κάμψη. Κατά την έκταση και επιστροφή στην αρχική θέση ενεργοποιείται ο μυϊκός εκτατικός μηχανισμός του κορμού και οι εκτείνοντες μύες του ισχίου, με αποτέλεσμα να παρουσιάζεται οπίσθια κλίση της λεκάνης.9
Στην όρθια στάση, η πρόσθια κλίση της λεκάνης αυξάνει την οσφυϊκή λόρδωση, διαφοροποιώντας τη θέση της ΣΣ και επειδή η ηβική σύμφυση στρέφεται προς τα κάτω, η λεκάνη πλησιάζει το μηρό, με ενεργοποίηση των καμπτήρων των ισχίων. Κατά την οπίσθια κλίση της λεκάνης η οσφυϊκή λόρδωση μειώνεται με ενεργοποίηση των εκτεινόντων των ισχίων και των κοιλιακών μυών. Τα ζεύγη δυνάμεων κοιλιακών-εκτεινόντων ισχίων και καμπτήρων ισχίων-εκτεινόντων ενεργοποιούνται προκειμένου να αυξηθεί η τροχιά της κίνησης.6
Ο περιορισμός της κίνησης είτε στα ισχία, είτε στη ΣΣ, όπως στην αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα ή την οστεοαρθρίτιδα ισχίου, επηρεάζει δυσμενώς τη λειτουργικότητα του ανθρώπου καθώς έχει επίπτωση στον οσφυοπυελικό ρυθμό.9 Εάν η στάση της πυέλου αποκλίνει από το ιδανικό, εμβιομηχανική αντίδραση, εξ αιτίας αυτής της συνθήκης, θα οδηγήσει σε στρέβλωση που θα φανεί στην οσφυϊκή μοίρα της ΣΣ (ΟΜΣΣ) και άνω. Αυτή η ορθοστατική στρέβλωση μπορεί να εξεταστεί σε κάθε ένα από τα τρία επίπεδα κίνησης: οβελιαίο, μετωπιαίο, εγκάρσιο.

Βιβλιογραφία

  1.  Cailliet R. Low Back Pain Syndrome. 2nd ed. Philadelphia: F.A. Davis Co; 1968.
  2. Nelson JM, Walmsley RP, Stevenson JM. Relative lumbar and pelvic motion during loaded spinal flexion/extension. Spine. 1995; 20:199-204.
  3. Γουλές, Δ. Εμβιομηχανική Σπονδυλικών Μυών­Οσφυοπυελικός Ρυθμός (Παθοφυσιολογική προσέγγιση). Στο: Γουλές Δ. Οσφυαλγία-Δισκοπάθεια, μηχανική και μοριακή βάση. Αθήνα: Καυκάς; 2002.
  4. Tafazzol A, Arjmand N, Shirazi-Adl A, Parnianpour M. Lumbopelvic rhythm during forward and backward sagittal trunk rotations: combined in vivo measurement with inertial tracking device and biomechanical modeling. Clinical Biomechanics. 2014; 29(1):7-1
  5. Neumann DA. Kinesiology of the Musculoskeletal System: Foundations for Physical Rehabilitation. Philadelphia: Mosby; 2002.
  6. Πουλής Α. Κινησιολογία III. Αθήνα; 1986.
  7. Δούκας. Κινησιολογία. 1979.
  8. Tully EA, Wagh P, Galea MP. Lumbofemoral rhythm during hip flexion in young adults and children. Spine. 2002; 27: 432-440.
  9. Rosse C, Clawson D. The musculoskeletal system in health and disease. Harper & Row; 1980. 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κάταγμα colles Το κάταγμα colles αφορά σε κάταγμα του περιφερικού άκρου της κερκίδας. Από την εποχή του Ιπποκράτη εως τον 19ο αι. τα κατάγματα αυτά εκλαμβάνονταν, λανθασμένα, ως εξαρθρήματα του καρπού (Peltier, 1984). Η παλαιότερη ακριβής περιγραφή του κατάγματος έγινε από τον Pouteau. Δεν έτυχε ιδιαίτερης προσοχής εκτός Γαλλίας. Ο Abraham Colles, το 1814, βασισμένος στην κλινική εικόνα, περιέγραψε το κάταγμα και πιστώθηκε το όνομά του (Patel & Paksima, 2010). Κύρια αιτία είναι τα ατυχήματα (πτώση στο επηρεαζόμενο άκρο, άμεση πλήξη, βία), ενώ ως ενοχοποιητικοί παράγοντες αναφέρονται: •           Κακής ποιότητας οστό ( οστεοπόρωση) •           Έλλειψη ασβεστίου και βιταμίνης D •           Μετεμμηνόπαυση (έλλειψη οιστρογόνων) •           Μειωμένη μυïκή μάζα •    ...
Έξω Διάστρεμμα Ποδοκνημικής (ΠΔΚ) Lateral Ankle Sprain (LAS) Ιστορικό νόσου 1723, ο Jean - Louis Petit τονίζει τις δυσμενείς επιπλοκές των διαστρεμμάτων της ΠΔΚ άρθρωσης, επί ανεπαρκούς αντιμετώπισης 1773, o Bromfield W . επίσης τονίζει την επικίνδυνη φύση των διαστρεμμάτων της ΠΔΚ 1803, o Alexis Boyer αναφέρεται στις συνδεσμικές κακώσεις μελετώντας πτωματικά παρασκευάσματα 1934, ο Elmslie RC . περιγράφει τη θεραπεία της πλευρικής αστάθειας της ΠΔΚ άρθρωσης με τη χρήση μοσχεύματος από τη μηριαία περιτονία 1965, πρώτος ο Freeman Μ. περιέγραψε τη λειτουργική αστάθεια της ΠΔΚ Αιτιολογία Κύρια αιτία είναι οι πτώσεις, η έντονη σωµατική δραστηριότητα, η εντατική άθληση Ο μηχανισμός κάκωσης είναι η πελματιαία κάμψη με ανάσπαση έσω χείλους και προσαγωγή του άκρου ποδός. Ως π ροδιαθεσικοί παράγοντες αναφέρονται: το αυξημένο σωµατικό βάρος τα ακατάλληλα υποδήματα η χρόνια εξωτερική αστάθεια ΠΔΚ η κακή φυσική κατάσταση η ανεπαρκής προθέρμανση πριν την...